امام خمینی (ره):
نکته مهمّی که همه ما باید به آن توجّه کنیم و آن را اصل و اساس سیاست خود با بیگانگان قرار دهیم، این است که دشمنان ما و جهانخواران، تا کی و تا کجا ما را تحمّل میکنند و تا چه مرزی استقلال و آزادی ما را قبول دارند؟ به یقین آنان مرزی جز عدول از همه هویّتها و ارزشهای معنوی و الهیمان نمیشناسند. به گفته قرآن کریم، هرگز دست از مقاتله و ستیز با شما بر نمیدارند، مگر اینکه شما را از دینتان برگردانند. …
مقام معظّم رهبری:
کسانى با رأى ملت سر کار نیایند که در مقابل دشمنان بخواهند دست تسلیم بالا ببرند و آبروى ملّت ایران را ببرند.
معیارهای اصلح از منظر امام خامنه ای
(۷/۲/۹۲)
اولاً باید به خدا و به این انقلاب و به قانون اساسى و به این مردم ایمان و اعتقاد داشته باشد؛ثانیاً داراى روحیهى مقاوم باشد… در مقابل فشارهاى دشمنان مقاوم باشند؛ زود نترسند، زود از میدان خارج نشوند؛.
ثالثاً انسانهاى با تدبیرى باشند، با حکمت باشند.
رابعاً باید تهذیب اخلاقى داشته باشد..
(۱۶/۲/۹۲)
رئیس جمهور باید کاری، مردمی، مقاوم، ارزشی، باتدبیرو پابند به قوانین و مقررات باشد.
(۲۵/۲/۹۲)
این انتخابات منتهى شود به انتخاب یک انسان شایستهى وارستهى باعزمِ مؤمنِ انقلابىِ با همت جهادى.
اجمالاً معیار اصلى این است که کسانى سر کار بیایند که همتشان بر حفظ عزت و حرکت کشور در جهت هدفهاى انقلاب باشد.…
(۶/۳/۹۲)
آن کسى که یا از بیتالمال هزینه میکند، یا از پول مشتبه به حرامِ بعضىها استفاده میکند، نمیتواند اطمینان مردم را جلب کند؛
- نهی از سست آمدن در برابر کفار حتی در حد پیشنهاد صلح به آنها: فَلا تَهِنُوا وَ تَدْعُوا إِلَى السَّلْمِ وَ أَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ وَ اللَّهُ مَعَکُمْ وَ لَنْ یَتِرَکُمْ أَعْمالَکُمْ(پس شما مسلمانان سست نشوید، و مشرکین را به صلح و صفا دعوت مکنید در حالى که شما پیروز و دست بالائید و خدا با شما است و هرگز پاداش اعمالتان را کم نمىکند) (۳۵ محمد). بر اساس این آیه شریفه، مسلمان حق ندارد حتی دعوت به صلح کنند. بله دعوت به صلح کفار را ما قبول میکنیم اما ما نباید پیشنهاد صلح بدهیم.
- کسی که با کفار تولی داشته باشد رابطه اش با خدا قطع میشود و مورد غضب خدا قرار میگیرد: تَرى کَثیراً مِنْهُمْ یَتَوَلَّوْنَ الَّذینَ کَفَرُوا لَبِئْسَ ما قَدَّمَتْ لَهُمْ أَنْفُسُهُمْ أَنْ سَخِطَ اللَّهُ عَلَیْهِمْ وَ فِی الْعَذابِ هُمْ خالِدُونَ(بسیارى از آنان را مىبینى که دوست مىدارند کسانى را که کافر شدند، چه بد توشهایست که بدست خود براى خود پیش فرستادند، خود باعث شدند خداوند بر آنان خشم گرفته و در نتیجه در عذاب جاودانه بسر برند) (مائده ۸۰)
ایاتی که دلالت دارد منافق کسی است که با کفار تولی دارد: بَشرِِّ الْمُنَافِقِینَ بِأَنَّ لهَُمْ عَذَابًا أَلِیمًا(۱۳۸) الَّذِینَ یَتَّخِذُونَ الْکَافِرِینَ أَوْلِیَاءَ مِن دُونِ الْمُؤْمِنِینَ أَ یَبْتَغُونَ عِندَهُمُ الْعِزَّهَ فَإِنَّ الْعِزَّهَ لِلَّهِ جَمِیعًا(منافقان را نوید بده که عذابى الم انگیز دارند (۱۳۸). آنان که به عوض مؤمنان، منافقان را دوست خود مىگیرند از این کار چه مىجویند؟ اگر عزت مىطلبند، بدانند که عزت همهاش از آن خدا است (۱۳۹) نساء
یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا عَدُوِّی وَ عَدُوَّکُمْ أَوْلِیاءَ تُلْقُونَ إِلَیْهِمْ بِالْمَوَدَّهِ وَ قَدْ کَفَرُوا بِما جاءَکُمْ مِنَ الْحَقِّ یُخْرِجُونَ الرَّسُولَ وَ إِیَّاکُمْ أَنْ تُؤْمِنُوا بِاللَّهِ رَبِّکُمْ إِنْ کُنْتُمْ خَرَجْتُمْ جِهاداً فی سَبیلی وَ ابْتِغاءَ مَرْضاتی تُسِرُّونَ إِلَیْهِمْ بِالْمَوَدَّهِ وَ أَنَا أَعْلَمُ بِما أَخْفَیْتُمْ وَ ما أَعْلَنْتُمْ وَ مَنْ یَفْعَلْهُ مِنْکُمْ فَقَدْ ضَلَّ سَواءَ السَّبیلِ (اى کسانى که ایمان آوردهاید دشمن مرا و دشمن خودتان را دوستان خود مگیرید، آیا مراتب دوستى خود را به ایشان تقدیم مىکنید با اینکه به شریعتى که براى شما آمده و حق است کفر مىورزند و نیز رسول و شما را به جرم اینکه به خدا، پروردگارتان ایمان آوردهاید بیرون مىکنند؟! اگر براى رضاى من و جهاد در راه من مهاجرت کردهاید نباید آنان را دوست خود بگیرید و پنهانى با ایشان دوستى کنید چون من بهتر از هر دانایى مىدانم چه چیزهایى را پنهان مىدارید و چه چیزهایى را اظهار مىکنید و هر کس از شما چنین کند راه مستقیم را گم کرد)(الممتحنه : ۱)
- هر کس با کفار تولی داشته باشد از آنهاست: یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا الْیَهُودَ وَ النَّصارى أَوْلِیاءَ بَعْضُهُمْ أَوْلِیاءُ بَعْضٍ وَ مَنْ یَتَوَلَّهُمْ مِنْکُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْ إِنَّ اللَّهَ لا یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمینَ(هان اى کسانى که ایمان آوردید، یهود و نصارا را دوستان خود مگیرید که آنان دوست یکدیگرند و کسى که (از شما) آنان را دوست بدارد خود او نیز از ایشان است، چون خدا مردم ستمکار را به سوى حق هدایت نمىکند) (المائده : ۵۱)
پاسخ به کسانی که از تبری دفاع میکنند:
این ایات بهانههای منافقین را از دستشان میگیرد. منافقین میگویند: اگر ما رابطه نداشته باشیم قدرت سیاسی و … نخواهیم داشت و در یک کلام، بدبخت میشویم. خداوند در قرآن جواب این بهانهجوییها را میدهد:
- خدا هست : اگر توکل داشته باشیم خدا هست و اگر به سمت کفار برویم انها ما را بینیاز نمیکنند. وَ إِنْ یُریدُوا أَنْ یَخْدَعُوکَ فَإِنَّ حَسْبَکَ اللَّهُ هُوَ الَّذی أَیَّدَکَ بِنَصْرِهِ وَ بِالْمُؤْمِنینَ (۶۲) (ترجمه از المیزان: و اگر مىخواهند با تو نیرنگ کنند پس همانا بس است تو را خدا، او کسى است که تو را به نصرت خود و به وسیله مؤمنین تایید کرد (۶۲/انفال))
- نترسید اقتصادتان دچار مشکل شود:
المائده : ۵۲ فَتَرَى الَّذینَ فی قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ یُسارِعُونَ فیهِمْ یَقُولُونَ نَخْشى أَنْ تُصیبَنا دائِرَهٌ ( مصیبت) فَعَسَى اللَّهُ أَنْ یَأْتِیَ بِالْفَتْحِ أَوْ أَمْرٍ مِنْ عِنْدِهِ فَیُصْبِحُوا عَلى ما أَسَرُّوا فی أَنْفُسِهِمْ نادِمینَ // إِنَّمَا ذَالِکُمُ الشَّیْطَانُ یخَُوِّفُ أَوْلِیَاءَهُ فَلَا تخََافُوهُمْ وَ خَافُونِ إِن کُنتُم مُّؤْمِنِینَ.
نشانه اینکه بعضى از مدعیان ایمان از سنخ همان کافرانند- این است که مىبینى این بیماردلان به سوى یهود و نصارا مىشتابند و مىگویند: ما بیم آن داریم که بلا بر سر ما آید- غافل از اینکه چه بسا خداى تعالى از ناحیه خود فتحى آورده و امرى دیگر که خودش مىداند پیش بیاورد، آن وقت است که این بیماردلان نسبت به آنچه در دل پنهان مىداشتند پشیمان شوند
- خدا مومنین را یاری میدهد: واصبر و ما صبرک … ان الله : مقاومت کن خدا با توست اگر اعتمادت به خدا باشد میتوانی مقاومت کنی. و الله معکم . انا لننصر رسلنا و الذین امنوا فی الحیاه الدنیا . هو مولکم فنعم المولی و نعم النصیر.