من فکر می‌کنم مطالبات مقام معظم رهبری در عرصه تبلیغ دینی را باید به دو دسته اصلی تقسیم کرد؛ یکی مطالبات تبلیغ در عرصه بین‌الملل و دیگری در عرصه داخلی. حوزه باید از لاک خودش بیرون بیاید و نسبت به عرصه‌های بین‌المللی احساس مسئولیت کند. حوزه‌های علمیه ما فقط رسالت تبلیغ دین را برای ایران و ایرانی ندارند. زیرا اسلام، دینی برای تمام بشریت است و آن روحانیت و حوزه‌‌ای که مدعی است قدم در جای پای انبیاء و اهل بیت(ع) می‌گذارد، رسالتش باید همسو با رسالت اسلام عزیز باشد و در عرصه بین‌المللی نیز تلاش کند.
یکی از رسالت‌های ما در عرصه بین‌الملل، شناساندن منطق سیاسی و دینی نظام جمهوری اسلامی است. منطقِ این الگو باید به دنیا معرفی شود و مبانی، مزایا و کارکردهایش را بیان کنیم. رهبری تأکید دارند که صدور انقلاب به معنای صدور فرهنگ انسان‌ساز اسلامی است و ما باید آن روح انقلاب اسلامی و ارزش‌هایی را که شهدا برای این ارزش‌ها جان دادند به دنیا معرفی کنیم و این رسالت حوزه است.
یکی دیگر از نکاتی که رهبر انقلاب در بحث تبلیغ بین‌المللی تأکید دارند، کاهش احساس حقارت ملت‌های دیگر است؛ یعنی این عزتی که ملت ایران در سایه انقلاب پیدا کرده، این روح عزت دمیده شود و دیگر جوامع اسلامی از آن احساس حقارت بیرون بیایند و احساس شخصیت کنند. یکی از کارهای بزرگ این انقلاب برگرداندن اعتماد به نفس به جوامع دیگر است.
ایشان در سفر اخیر به قم بر مسئله اصلاح و تهذیب نفس و همچنین استحکام مایه‌ی علمی مبلغ تأکید کردند که مبلغ حرف بی‌پایه نزند و بی‌مطالعه منبر نرود. ایشان همچنین بر زمان‌شناس بودن مبلغ و استفاده از شیوه‌های نوین تبلیغ تأکید دارند. درست است که تبلیغ چهره به چهره و منبر خیلی مهم است اما دیگر عرصه‌های نوین تبلیغ نباید فراموش شود و حوزه باید در این زمینه‌ها اهتمام بورزد.
ایشان معتقدند که حوزه در این زمینه کوتاهی کرده و آنچنان که باید و شاید در این قصه وارد نشده است. رهبری گاهی وقت‌ها که در بعضی از جلسات از صدا و سیما انتقاد می‌شود، مخصوصاً از ناحیه روحانیون، بخش زیادی از این را به خود روحانیت و حوزه‌ها برمی‌گردانند و می‌گویند که آیا حوزه‌ها آن‌طور که بایسته است، به میدان آمده‌اند که منعی از سوی صداوسیما باشد؟ چون ایشان معتقدند که حضور روحانیت و حضور حوزه‌ها در رسانه به این خلاصه نمی‌شود که یک شخص روحانی بیاید در برنامه و با او مصاحبه شود یا یک منبری را در صداوسیما پخش کنند. یعنی باید در برنامه‌سازی و تولید محتوا وارد شوند و دست کارگردان‌های ما پر از فیلم‌نامه‌های غنی باشد و کارگردان تئاتر باید احساس کند که به وفور نمایشنامه خوب و دارای بار اخلاقی و معنوی وجود دارد و او می‌تواند با سلیقه و زاویه دید خودش قدرت انتخاب داشته باشد.
یکی دیگر از تأکید‌های ایشان در این عرصه، انقلابی بودن است. واژه انقلابی خیلی بار معنایی دارد؛ یعنی تعهد به ارزش‌هایی که این انقلاب و این نظام بر پایه این ارزش‌ها استوار شده است، ارزش‌هایی که ریشه در فرهنگ دینی ما دارد، ارزش‌هایی که امام راحل منادی آن بودند و به خاطر این ارزش‌ها توده‌ها را به حرکت درآوردند. وقتی صحبت استقلال حوزه‌ها می‌شود، رهبر معظم انقلاب، استقلال حوزه را در کنار تعهد حوزوی نسبت به انقلاب عنوان می‌کنند. به نظر بنده، از نگاه ایشان، یک روحانی مطلوب، روحانی است که در هر درجه‌ای از درجات علم و فقاهت و وزن حوزوی که قرار می‌گیرد، در عین حفظ استقلال خودش و در عین حفظ حرمت و کرامت حوزه، خودش را سرباز نظام و انقلاب بداند، خودش را پاسدار حفظ ارزش‌های این انقلاب بداند. چون ارزش‌های انقلاب را ارزش‌های حوزه می‌بینند و آن حلقه وصل دقیقاً همین نکته است. ارزش‌های انقلاب از متن دین آمده و بیگانه‌ای نیست که می‌خواهد به حوزه ضمیمه شود. در واقع با گفتن واژه انقلابی می‌خواهیم به برخی از وجوه مغفول دین و فرهنگ دینی اشاره کنیم که حوزوی بودن به معنی انزوای فردی از مباحث اجتماعی و سیاسی نیست.
پدیدآورنده: حجت‌الاسلام و المسلمین احمد واعظی، رئیس دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم
منبع: www.khamenei.ir
