امام‌خمینی در حوزه علمیه قم، تدریس و تألیف مباحث بیع را در سال ۱۳۳۹ آغاز کرده و تا پیش از پانزده خرداد ۱۳۴۲ به بحث «بیع فضولی» رسیده بود. سپس در نجف در ۱۳ مهر ۱۳۴۴ تدریس بیع را دوباره از اول آغاز و پس از رسیدن به بیع فضولی، به تألیف هم‌زمان آن نیز اقدام کرده است.
کتاب البیع یکی از آثار ارزشمند فقهی است؛ که در این زمینه نگارش یافته و مهارت فقهی امام‌خمینی در ارائه مباحث، به این کتاب جایگاهی ارجمند بخشیده است.
کتاب البیع در پنج جلد سامان یافته است. مباحث کتاب در جلد نخست، شامل دو مبحث است؛ مبحث اول به ماهیت و تعریف بیع و مبحث دوم به انواع بیع اختصاص یافته‌است. جلد دوم، شروط چهارگانه فروشنده و خریدار بررسی شده است؛ جلد سوم به بررسی شرایط عِوض و معوّض در بیع اختصاص یافته‌است و جلد چهارم و بخش عمده جلد پنجم به موضوع خیارات پرداخته شده و ادامه جلد پنجم ماهیت عیب و مسئله ارش بررسی شده است.
مباحث مربوط به حكومت اسلامى و احکام اجتماعى اسلام به ويژه مبحث ولایت فقیه نیز در این کتاب مورد بحث واقع شده است.
استاد سید علی موسوی در کنار دروس مکاسب خود، مباحثی پیرامون فقه حکومتی و کتاب البیع امام خمینی داشته اند. این مباحث در دو بخش مجزا برای برخی طلاب مؤسسه فرهنگ و تمدن توحیدی (فتوت) ارائه گردیده اند.
تعداد جلسات سری اول: 11 جلسه، که متأسفانه از این مجموعه، جلسات ششم، هفتم و نهم در دسترس نیستند.
تعداد جلسات سری دوم: 22 جلسه
